Parkinson is een hersenaandoening met - op het eerste gezicht - vooral gevolgen voor de motoriek: schaarse, trage bewegingen, moeilijk lopen en opstarten, daarnaast een rusttrilling, stijfheid en evenwichtsstoornissen. Maar er zijn nog vele andere, minder bekende klachten die voor patiënten zeer lastig zijn. Bij iedere patient speelt een andere mix van klachten, het is individueel bepaald.
De oorzaak van Parkinson is nog steeds niet bekend. Bij zo’n 10-15% van de patiënten speelt erfelijke aanleg een rol. Gaat het om een combinatie van erfelijke aanleg en invloeden van buitenaf? En: wat gaat er mis in de hersenen?
Bij de ziekte van Parkinson worden in bepaalde cellen in de hersenen abnormale eiwitten aangemaakt. De cellen sterven hierdoor af, waardoor de kernen waarin zij liggen, niet goed meer functioneren. Dat gebeurt onder meer in de dopamineproducerende cellen van de zwarte kern ofwel de substantia nigra. Dopamine is een boodschapperstof in de hersenen die zorgt voor communicatie tussen de verschillende kernen die met elkaar de fijnregulatie van bewegingen aansturen. Door gebrek aan dopamine verloopt die communicatie niet goed en ontstaan klachten.
|
Reukstoornissen
|
De ziekte is in te delen in stadia, maar niet iedere patiënt doorloopt deze stadia in hetzelfde tempo. Sommige patiënten blijven jarenlang stabiel, bij anderen treedt er snelle verergering op:
Voor de ziekte van Parkinson bestaat helaas nog altijd geen genezing. Na diagnose door de neuroloog is het om te beginnen van belang goed geïnformeerd te worden:
Het behandelteam voor Parkinsonpatiënten bestaat uit de neuroloog, soms een Parkinsonverpleegkundige, Parkinson kine/fysiotherapeut (toenemend voorkomende specialisatie met specifiek oefen/trainingsschema, adviezen ‘tips and tricks’) en op indicatie andere specialisten uroloog, psycholoog, psychiater.
Parkinson beïnvloedt vooral het bewegen nadelig, zorg er dus voor dat het bewegingsapparaat in optimale conditie is. Dat is essentieel! Te denken valt aan dagelijkse lichaamsbeweging, wandelen, fietsen, indien mogelijk joggen en rek- en strekoefeningen. Fysiotherapie is groepsverband is ook mogelijk. Het is wetenschappelijk bewezen dat zo intensief mogelijke, dagelijkse training en lichaamsbeweging de Parkinson stabieler kan houden, met betere vooruitzichten (prognose), een later en lager medicijn gebruik en minder complicaties.
Afhankelijk van leeftijd, fysieke en psychische toestand, geheugen, dagelijks werk en gezinsleven e.d. kan gekozen worden voor behandeling met medicijnen. Deze is vooral gericht op het verbeteren van de motoriek waarbij gestreefd wordt naar soepeler starten, draaien, lopen en bewegen. Maar andere klachten (symptomen) kunnen ook verbeteren.
Bij gebruik van Parkinson medicatie bestaat een kans op bijwerkingen. In het algemeen is het van belang zo laat mogelijk te beginnen met medicatie, vanaf de start zullen anders al sneller lichte en leaer meer ernstige lange termijn bijwerkingen optreden. Nogmaals: starten met dagelijkse training en lichaamsbeweging is essentieel.
Wanneer na jaren behandeling de maximumdoseringen bereikt worden met bijwerkingen dan kan men Continue Dopamine Stimulatie toepassen. Hierbij wordt geprobeerd om het dopamine-aanbod in de hersenen zo constant mogelijk te houden:
Een andere mogelijkheid om de Parkinsonklachten of ernstige bijwerkingen van de medicatie te behandelen is via een kleine operatie (Deep Brain Stimulation). Daarbij wordt een elektrode in de hersenen geplaatst in een bepaald kerngebied. Bij toediening van elektrische prikkels nemen de klachten af. De patiënt kan de prikkel zelf toedienen.
België:
Nederland: