Graag wil ik je helpen met de grote vragen van het leven

Als je te maken krijgt met een ernstige ziekte zoals kanker, dan gaat het leven anders aanvoelen. Je voelt je kwetsbaar en raakt voorgoed je onschuld en zorgeloosheid kwijt.

Alles wat je lief is, dreig je te moeten loslaten. Je oude vertrouwde zelf, het leven dat je opbouwde, de toekomstplannen die je voor ogen had. Niets is nog vanzelfsprekend. Niets is nog zoals voorheen. Je wereld valt in brokstukken uiteen.

Je vraagt je misschien af: Waarom ik, waarom nu? Wie ben ik nog? Wat is nu écht belangrijk in mijn leven? Levensvragen die je uitdagen om vanuit de brokstukken in je leven weer iets nieuws op te bouwen. Een ander leven, een andere zelf, een andere wereld. Maar daarom niet minder betekenisvol dan voorheen.

Bij dit proces van leren omgaan met verlies en zoeken naar een leven dat de moeite waard is om geleefd te worden, wil ik je graag helpen.

Angst je leven te verliezen

Kanker tast niet alleen je lichaam aan, maar ook het vertrouwen in het leven. De toekomst die eerder nog vanzelfsprekend was, voelt plots onzeker. Je weet wel dat veel mensen vandaag van kanker genezen, of dat ze nog vele jaren mét de ziekte leven. Toch dringt de gedachte zich onvermijdelijk aan je op dat het kán, dat de tijd van leven die je nog rest beperkt is.

Je vraagt je af: Hoelang heb ik nog te leven? Zal ik mijn kleinkinderen nog zien opgroeien tot toffe volwassenen? Hoe zal mijn partner het redden als ik er niet meer ben? Vragen die je dag en nacht kunnen bezighouden. Vragen die je diepbedroefd maken of je de stuipen op het lijf jagen. Het zijn vooral vragen waarmee je vaak in alle eenzaamheid achterblijft. Want ze zijn moeilijk bespreekbaar met wie je lief is.

Misschien voel je dan de behoefte om je verhaal te doen, zonder daarbij bang te moeten zijn om diegenen die je lief zijn te kwetsen of om zelf veroordeeld te worden. Of de behoefte om samen met een expert te zoeken naar iets wat jou kan helpen bij het leefbaar maken van je angst. Dan wil ik er graag voor je zijn.

“Op doodsangst rust nog steeds een taboe. Daardoor moeten mensen vaak in alle eenzaamheid met deze emotie zien af te rekenen. Dat raakte me diep. Ik zocht naar sleutels om doodsangst draaglijker te maken en zo de levenskwaliteit van mensen te verbeteren. Ik ontdekte er een dertigtal. Die sleutels gebruik ik dagelijks in de begeleiding van patiënten en familie. Zo hoop ik mensen, in een kwetsbare periode in het leven, weer in hun kracht te brengen.”

Herinneringen nalaten voor wie je lief is

Niemand wil vergeten worden. Niemand wil voor niets geleefd hebben. En niemand wil zijn geliefden in leegte achterlaten.

Kostbare herinneringen nalaten, kan bij dit verlangen helpen. Alles wat je betekend hebt, de waarden waarnaar je hebt geleefd, de liefde die je nog wou overdragen, kan je via herinneringen laten voortleven in het hart van de mensen die van je houden.

Maar hoe doe je dat concreet, herinneringen maken, verzamelen en nalaten?

Je kan een herinneringsdoos maken, waarin je foto’s verzamelt die je verhaal vertellen. Of voorwerpen die voor jou belangrijk waren: een stukgelezen kinderboek of een lievelingsfilm. Of je favoriete parfum. Of nog: de lievelingsrecepten van je kleinkinderen, zodat ze die later zelf kunnen maken.

Je kan ook een gesprek aanknopen over je leven en hoe het vorm kreeg. Of om je dankbaarheid, liefde of spijt te betuigen. Je kan ook alles neerschrijven in een persoonlijke brief. Of een blog bijhouden. Je levensboodschap op sociale media posten.

Een andere manier waarop je herinneringen kan nalaten, is bemoedigende of ludieke kaartjes, brieven of gadgets in huis verstoppen. Of samen terugkeren naar plaatsen die voor jou een speciale betekenis hebben. Er zijn zoveel verschillende manieren.

Daarnaar wil ik samen met jou op zoek gaan: naar hoe jij ‘je liefde kan inblikken’ voor later, op een manier die bij je past.