Operatieplanning

Vóór de ingreep worden foto’s gemaakt. De ingreep wordt zeer goed verdragen onder plaatselijke verdoving, maar kan ook onder een roesje (een heel lichte narcose) plaatsvinden. Als de ingreep gecombineerd wordt met andere ingrepen (onderooglidcorrectie, face-lift, voorhoofdslift) kan het verstandig zijn voor narcose te kiezen. Soms moet de spier die het oog opent iets strakker gezet worden, of moet de huid aan het kraakbeentje in het ooglid gefixeerd worden. Ook lipofilling (eigen vet om volume terug te brengen) is soms nodig. Het litteken van deze ingreep wordt meestal dun en zeer onopvallend, maar soms kan het de eerste maanden rood zien met name aan de buitenkant van het oog. De oogleden zijn dan ook wat gevoelig.

Voor de ingreep

Als je bloedverdunnende medicijnen gebruikt, moet je het gebruik van deze medicijnen drie tot tien dagen vóór de operatie staken. Je krijgt hierover instructies van je behandelend arts. De ingreep onder plaatselijke verdoving wordt op de consultatie of in de poliklinische operatiekamer uitgevoerd. Je mag dan na de ingreep al snel weer naar huis. Het is te adviseren iemand mee te brengen die je naar huis kan brengen na de ingreep. Als je een roesje krijgt, word je een dag in het ziekenhuis opgenomen op de dagverpleging. Voor een roesje moet je van tevoren nuchter zijn.

Na de ingreep

Na een ooglidcorrectie kunnen de behandelde oogleden dik, blauw en gezwollen zijn. Het komt echter bijna nooit voor dat dit zo ernstig is dat je niets meer kan zien. Er wordt geen verband aangebracht, zodat wassen en douchen mogelijk blijft. Het verdient aanbeveling om thuis de oogleden de eerste dag te koelen met een in een doek verpakt ijszakje. De pijn en zwelling worden daarmee tegengegaan. Een pijnstiller is dan meestal niet nodig. Na vier tot zeven dagen worden de hechtingen verwijderd, waarna het litteken eventueel met een zalf of crème kan worden ingesmeerd.

Werkwijze

Vlak vóór de operatie tekent de plastisch chirurg het huiddeel af dat weggenomen moet worden. Bij de operatie wordt een sneetje in de plooi van het bovenooglid gemaakt. Het huidoverschot, al dan niet gecombineerd met overtollig spierweefsel, kan nu weggehaald worden. Het uitpuilende vetweefsel wordt terug op zijn plaats gebracht of weggenomen. Het grootste deel van het litteken komt in de natuurlijke plooi van het bovenooglid te liggen. Het wordt met een onderhuidse draad gehecht. Tenslotte worden enkele kleine pleistertjes gekleefd.

Mogelijke hinder en uitdagingen

Bij een correctie van de bovenoogleden kan er achteraf een bloedlekkage zijn. Dit is meestal niet ernstig, slechts een blauwe plek maar het duurt dan wat langer vooraleer de oogleden er weer normaal uitzien. Ook kan het gebeuren dat je je ogen de eerste dagen na de operatie niet geheel kan openen of sluiten. Om de ogen te behoeden voor uitdrogen kan je oogdruppels of zalf inbrengen. We streven naar symmetrie van de oogleden, alhoewel deze preoperatief ook nooit helemaal symmetrisch zijn. Door littekenreactie kan het ooglid wat gaan trekken. Meestal duurt het een aantal weken tot maanden voor dit helemaal over is. Ook kan je last krijgen van gevoelloosheid van de oogleden of van wat vochtophoping rond de ogen. Na verloop van tijd verdwijnen deze klachten vanzelf. In zeldzame gevallen kan een zogenaamde epitheelcyste (een holte met vocht) ontstaan in het litteken. Deze cyste kan chirurgisch worden verwijderd.

Men is meestal zeer enthousiast over het resultaat. Na enkele weken is er vaak al een spectaculaire verbetering zichtbaar. Je kan weer make-up aanbrengen zonder dat deze uitloopt of vlekt. Het resultaat van een bovenooglidcorrectie is meestal langdurig, maar als de huid en de spier rondom het oog verder verslappen, kan soms een nieuwe correctie nodig zijn.