Hoe kunnen we jou helpen?
Patiënten
Bezoekers
Professionals
Over AZ Zeno
Bereken jouw verblijfskosten
Bereken jouw verblijfskosten
Campus Knokke-Heist
LIFT B - 3de verdieping
ma, di, do, vr: 16.30 u. - 20.00 u. | woe, za, zo: 14.00 u. - 20.00 u.
Op de PAAZ (psychiatrische afdeling algemeen ziekenhuis) streven we naar een sfeer die zo dicht mogelijk aanleunt bij het dagdagelijkse leven. We kiezen voor een psychotherapeutische setting waarin de individuele noden en vooral de hulpvraag van de patiënt centraal staat.
Bij het stellen van de diagnose houden we rekening met de geschiedenis en de omgeving van de patiënt. Op basis van die diagnose en de hulpvraag van de patiënt, werken we een individueel behandelplan uit. Daarbij leggen we de nadruk op “Positieve Gezondheid”, en ligt het accent - naast de ziekte - op de mensen zelf, hun veerkracht en wat hun leven betekenisvol maakt. Het is een bredere kijk op gezondheid en op deze manier leren patiënten omgaan met de fysieke, emotionele en sociale uitdagingen in het leven.
We zijn een multidisciplinair team en bekijken samen met jou hoe we het best jouw probleem kunnen aanpakken:
Psychologische begeleiding
Sociaal-juridische begeleiding
Verpleegkundige begeleiding: je wordt persoonlijk begeleid door twee vaste verpleegkundigen.
Ergotherapie
Kinesitherapie
Binnen deze disciplines bieden we verschillende begeleidingsvormen aan waarbij we samen met jou zo veel mogelijk uit de opname proberen te halen. Naast individuele gesprekken is er ook ruimte voor groepstherapie en familie-educatie. We hebben een ruim aanbod aan groepstherapie:
Alcoholgroep
Assertiviteit
Creatieve therapie
Relaxatie
Fitness
Groeigroep
Klimopgroep
Emotie werkgroep
Geheugengroep
In de zorg voor patiënten staat de kwaliteitsgedachte en het contact met de patiënt (warmmenselijk en vriendelijk) centraal. Het is belangrijk om een positieve therapeutische relatie op te bouwen die gebaseerd is op wederzijds vertrouwen en respect. Nabijheid, betrokkenheid en bereikbaarheid van de hulpverlener zijn ook, in het (preventief) omgaan met agressie, van belang.
Hierbij genieten de minst vrijheid berovende maatregelen steeds de voorkeur en streven we binnen AZ ZENO naar een fixatie-arme zorg. We moeten er van uitgaan dat vrijheid berovende maatregelen kunnen voorkomen worden! Dit kan door een goede implementatie van mogelijke alternatieven zoals een goed medicatiebeleid (aanbieden van kalmerende of ondersteunende medicatie) ; structuur en regelmaat in de dagindeling ; stimuleren van alternatieve coping in dialoog met de patiënt ;…
Dwangmaatregelen / vrijheid beperkende maatregelen zijn alle maatregelen en middelen die de bewegingsvrijheid van een patiënt beperken. Indien vrijheidsbeperking zich opdringt, gebeurt steeds eerst een grondige analyse van de situatie en zijn enkel aanvaardbaar als de veiligheid van de patiënt en/of de veiligheid van anderen en/of de behandeling van de patiënt op geen enkele andere manier gewaarborgd kan worden. Bijvoorbeeld: de patiënt is een gevaar voor zichzelf; automutilatie; suïcidegevaar (zowel poging als dreiging); zelfverwaarlozing (anorexia, boulimie,…);…
Er zijn vrijheid beperkende maatregelen die de bewegingsvrijheid van de patiënt beperken tot de kamer of de afdeling. De patiënt wordt in dit geval niet fysiek gefixeerd en kan nog vrij rond wandelen. Enkel de afdelingsdeur is beveiligd.
Afzondering of isolatie - is het verblijf van een patiënt in een daartoe speciaal voorziene, hoog beveiligde, individuele afzonderingskamer, welke de patiënt niet zelfstandig kan verlaten, met als doel de veiligheid van de patiënt te verhogen of de prikkels te verminderen. Bij voorkeur wordt de term ‘afzondering’ gebruikt. Enkel PAAZ en Urgentiedienst is uitgerust met afzonderingskamers.
Separatie of Time-out - op basis van therapeutische overweging wordt de patiënt voor enige tijd uit de groep verwijderd en ondergebracht in zijn eigen kamer of daartoe bestemde prikkelarme ruimte.
De beslissing om tot fixatie over te gaan is altijd tijdelijk. Vrijheidsbeperking kan nooit een actie zijn van een zorgverlener alleen doch gebeurt steeds in overleg met het team en de behandelende arts. Elke vrijheid beperkende maatregel is een beslissing die voor elke patiënt individueel wordt genomen. De voor- en nadelen worden afgewogen om dan ook de minst ingrijpende maatregel aan te wenden. Als mogelijk gaan we steeds vooraf overleggen met de patiënt en/of zijn naaste. Enkel in dringende situaties gaan we over tot fixatie zonder vooraf overleg.
Meerder keren per dag wordt de noodzaak van de vrijheid beperkende maatregelen geëvalueerd, hoe ze kunnen afgebouwd worden en of er alternatieven zijn.
De motivatie van de maatregelen, de duur en de evaluaties worden bijgehouden in het CPD. Er gelden strikte maartregelen zoals verhoogd toezicht op de basisbehoeften van de patiënt, ondersteuning van de patiënt en zijn naaste, voorkomen van complicaties ten gevolge van fixatie….
Bij gebruik van de prikkelarme kamer of de isolatiecel wordt een register aangelegd met alle observatiemomenten. Dit is minstens eenmaal om het uur. Gezien de grote psychische impact voor de patiënt, wordt het toepassen van deze procedure zo kort mogelijk gehouden.
Aanwezigheid van familie / naaste kan een positieve invloed hebben op het gedrag van de patiënt.
Tijdens bezoek kunnen we soms tijdelijk de fixatie onderbreken en dit is vaak een aanloop naar de afbouw van de maatregelen en het overstappen naar alternatieven die minder ingrijpend zijn.
Fixeren is een ingrijpend gebeuren voor de patiënt en zijn omgeving. Eens de patiënt zich bewust wordt van zijn toestand en situatie, kan er nog meer agitatie optreden. Ook gevoelens van schaamte; angst en verlies van waardigheid behoren tot de mogelijkheden.
Lichamelijke risico’s zijn onder meer verwondingen door het fixatiemiddel, ontstaan van doorligwonden, uitdroging, …
Verpleegkundigen schenken ruime aandacht om de nadelige gevolgen te vermijden of te beperken door onder meer de tijd van fixatie strikt kort te houden, het juiste fixatiemiddel te gebruiken, te zoeken naar een alternatief, toe te zien op voldoende inname van voedsel en vocht, preventie ten aanzien van verwondingen en doorligwonden, regelmatige bevraging van de noden van de patiënt,…
Wanneer je gedurende een langere periode niet meer psychisch functioneert zoals je zou willen of wanneer je het gevoel hebt dat je niet meer de baas bent over je eigen gedrag en reacties kan er sprake zijn van een psychische aandoening. In dat geval kan gespecialiseerde hulp of een opname op een psychiatrische afdeling je misschien helpen. De psychiatrische afdeling van een algemeen ziekenhuis (PAAZ) is gericht op korte opnames bij bijvoorbeeld psychiatrische crisissen en na suïcidepogingen. Je kan er ook terecht voor een kortdurende behandeling van onder andere depressies en andere stemmingsstoornissen, angststoornissen en verslavingsproblemen.
