De eerste opdracht van de kunstcommissie bestond erin om het uitgangspunt van de kunstrealisaties vast te leggen: wat kan kunst betekenen in een ziekenhuis? De relatie van kunst met de architectuur werd uitgeklaard. In een volgende fase werden procedure en criteria om kunstenaars te selecteren uitgewerkt, en werden zones vastgelegd waarbinnen kunstenaars hun project konden realiseren.
Uiteindelijk werden 4 kunstenaars geselecteerd en uitgenodigd om een project voor te stellen. In 2016 stelden de kunstenaars hun ontwerpen voor aan de kunstcommissie en na de jurering ter beslissing voorgelegd aan het bestuur van het ziekenhuis. De kunstcommissie koos in eerste instantie voor kunstwerken die nauw aansloten bij, zelfs verweven waren met de architectuur. Ook de diversiteit van de projecten en de realisatie ervan op verschillende plaatsen in het ziekenhuis was belangrijk.
Kunstenaar Djos Janssen gaf kleur en vorm aan de wachtzalen. Twee constanten komen naar voor in dit werk: het gebruik van kleur vertrekkende van het licht - een plastisch gegeven, en het belang van zinnen met meerdere betekenissen - een semantisch gegeven. Uit de relatie tussen deze twee ontstaan vraagstellingen, kritische klemtonen, verschuivingen en overlappingen van betekenissen.
De bloemvazen van Marie-Jo vind je terug in heel wat kamers doorheen het ziekenhuis. De bloemen ontvouwen zich met een uitgesproken wil die door de kunstenares wordt benadrukt. De vorm en de kleuren van de boeketten zijn bescheiden. Ze worden grafisch, getekend, en de bloemen, trots in hun vaas, bieden vrede, rust, leven en sereniteit aan iedereen die hen wil zien en liefhebben.
De hangende tuinen van de stille ruimte: De bloem straalt als een gezicht pracht en stilte uit, kleuren als uit een intense regenboog geven subtiele gebieden van flamboyant rood tot dik geel vrij, verzadigd door zon of azuurblauw, in een discreet geheel dat zo een bloemenslinger vormt welke symbool staat voor het teken van de oneindigheid.
Op het rondpunt voor het ziekenhuis heeft hij een groots sculptuur ontworpen als Mikado van 12 verlichtingspalen. Deze palen verwijzen naar de prachtige architectuur van het ziekenhuis dat gedragen wordt door verschillende clusters van stalen buizen.
Als plastisch kunstenaar hecht Benoît veel belang aan de samenvloeiing met architectuur. "Toen ik de werf bezocht vielen de zuilen mij onmiddellijk op. Ik koos ervoor om ze te betegelen met handgeschilderde keramische tegels."